Finnmark is het land van de Sami en ligt de noordelijkste provincie van Noorwegen grenzend aan Finland en Rusland. Drie dagen dompel ik mij onder in het winterlandschap van noord Noorwegen.
Een ijskoude windvlaag verwelkomt mij wanneer de deur open gaat en ik de luchthaven van Alta verlaat. Alta, ligt in het uiterste noorden van Noorwegen. Ik ben boven de Arctische cirkel en de poolwind voelt duidelijk anders aan dan de Nederlandse winterkou.
Vandaag staat Husky tocht op het programma. Eirik Nilsen, brengt ons met zijn bus naar Holmens Husky Lodge net buiten Alta. Via een slingerweg rijdt Eirik dieper het magische winterlandschap in. Ik hoor hoe honderden spijkers zich vastbijten in de met ijs en sneeuw bedekte weg terwijl ik in de verte de husky lodge zie verschijnen.
Eirik is drievoudig winnaar van de Finnmarksløpet, Europa’s langste sledehonden race die begint en eindigt in het centrum van Alta. De race start op zaterdag in de tiende week van het jaar. Een tocht dwars door Finnmark langs de Finse en Russische grens waarbij de langste route circa twaalfhonderd kilometer is. Honden en bestuurder, de Musher genoemd kunnen tot wel zes dagen onderweg zijn. Een ware uitputtingsslag voor mens en dier.
Terwijl de heerlijke lunch wordt geserveerd zie ik door de ramen één voor één de Huskies uit hun hok kruipen. Er stijgt een kakofonie aan gehuil en geblaf op wanneer de sledes worden geprepareerd. Meer dan honderd viervoeters trekken ongeduldig aan de stalen kettingen waarmee zee aan hun hok vastzitten. Ze weten wat er gaat gebeuren. De wil om te rennen zit in hun DNA en zij kunnen, net zoals ik, niet wachten om de tocht te maken.
Hoewel geen officieel ras, worden deze honden speciaal gefokt vanwege hun uithoudingsvermogen en snelheid wat hen in staat stelt dit werk onder alle weersomstandigheden te doen. Zelfs bij extreme kou leven zij buiten, het hele jaar door. Speciale voeding, een soep van water, proteïnen en koolhydraten wordt tot een brij verwerkt zodat het water niet kan bevriezen.
Na een korte instructie over de honden, de teugels en de remmen gaan we op weg. Iedere slee wordt getrokken door zes honden en krijgt een passagier en Musher. Onderweg weten de honden al rennend en trekkend hun behoeften te doen. De een lift zijn poot de andere laat al hurkend en springend als een kikker alles lopen. Maar de karavaan dendert door. Als zes honden vlak voor je hun behoeften doen komt er een enorme stank vanaf. Gelukkig worden we ondanks de vaart van de slee niet geraakt door uitwerpselen.
Via een route door het bos komen we aan bij de Alta rivier. Meanderend rivierlandschap bedekt onder een laag sneeuw wordt geflankeerd door bossen. Aangekomen bij de lodge is er tijd voor een nadere kennismaking met de Alaskan Husky.
Bij terugkomst van de tocht wacht een volgende kennismaking met Noorwegen en wordt het kampvuur in de lavvu opgestookt. De traditionele lavvu, die werd gebruikt door de nomadische Sami, is van oorsprong een met rendierhuiden beklede tent en in elkaar vallende stokken. De tent lijkt op de tipi-tent maar is veel steviger om het weerbarstige Scandinavische klimaat te kunnen weerstaan. Terwijl de rook via de opening in het dak verdwijnt, krijg ik een enorme eland-burger voorgeschoteld. Na de tocht van vandaag smaakt deze fantastisch.
Vannacht slaap ik in een canvas dome, verscholen in het bos en vanuit het bed met een panoramisch uitzicht op de sterrenhemel. De Noren weten als geen ander kwaliteit te waarderen. Mooie accommodaties, goede winterkleding en uitstekend eten gegeten in goed gezelschap. Ik maak kennis met nieuwe smaaksensaties als eland, rendier en natuurlijk verse zalm. Eigenaar Trygve Nygård van Glød Aurora Canvas Dome is fervent outdoor man en één van de uitverkorenen met een vergunning om op zalm te vissen in de Alta-rivier. Trygve rookt de zalm volgens eigen recept en zelden heb ik zulke lekkere zalm geproefd. De smaak is veel intenser dan bij exemplaren die net buiten Alta in het fjord in grote cirkelvormige onderwatersilo’s worden gekweekt.
Vanuit de helikopter zie ik de zalmkwekerijen onder mij verdwijnen. Dieper in het fjord vliegen we over de plaats waar tijdens de Tweede Wereldoorlog een Duitse marinebasis was en waar het beroemde slagschip Tirpitz lag. Dit schip was regelmatig doelwit van geallieerde aanvallen met onderzeeërs en bommenwerpers. Met nog een sneeuwscootertocht in de avond te gaan begint mijn Noors avontuur ten einde te lopen. Wat een prachtig gebied en wie avontuur zoekt kan hier zijn hart ophalen. Zoals de Noren hun winters omarmen heeft deze streek voorgoed een plek ook in mijn hart veroverd.
Comments